André van der Valk over Stop met Netwerken!.

"Netwerken" doe je niet via de social media, maar door gewoon goed werk af te leveren. Tijdens de reis van een opdracht/project, leer je mensen persoonlijk kennen die echt "zien" wat je kunt en die jou veelal de weg zullen wijzen naar een volgende klus. Dat geldt zowel voor de ZZP-ers als voor mensen met een gewone vaste baan.

Als je actief bent op de nieuwe media, dan vrees ik dat nieuwe onbekende opdrachtgevers deze vooral gebruiken om bezwaren, of lastige vragen, te vinden bij een sollicitatieprocedure. Twitter dus nooit dat je weer een griepje hebt, vertel op Facebook nooit blij dat je weer zwanger bent en houdt Linkedin zo zakelijk en feitelijk als mogelijk.

André is Head Information Policy bij de gemeente Amsterdam

Stop met netwerken!

Hoeveel tijd investeer jij in het ontwikkelen en onderhouden van netwerken? Volgens onderzoekers loopt de tijd die wij via social media besteden aan netwerken op tot 2 - 3 uur per dag. Maar de grote vraag is wat is het rendement? Daarom mijn advies: STOP MET NETWERKEN!! maar investeer in mensen die er toe doen.

Het lijkt er soms wel op dat mensen meer tijd besteden aan netwerken via allerlei nieuwe media dan dat zij echt tijd besteden aan het terdege onderhouden van relaties met impact. Heb je wel eens 'gemeten' wat het rendement van al die 500+ Linkedin contacten of 1.000 Facebook vrienden of 100den Twitter volgers is? Begrijp me goed, ik onderschat de kracht en waarde van social media niet, maar mijn stelling is dat je beter goed kunt investeren in een beperkte en overzichtelijke groep mensen en daar dan ook echt tijd in steekt, dan dat je de vluchtigheid van het gemak van het medium voor heilig verklaart.

Ik vroeg laatst aan een '500+ relatie' hoeveel opdrachten zij de laatste maanden uit haar grote netwerk had gekregen, dat waren er 6. Das mooi zei ik, en bij wie kwamen die opdrachten vandaan was mijn vervolgvraag, Uuhh tja bij 2 opdrachtgevers waar ik eigenlijk al jaren voor werk. Mijn advies aan haar is geweest om te onderzoeken welke van haar grote groep contacten de potentie hebben zich te ontwikkelen naar het niveau van haar twee trouwe opdrachtgevers. We hebben er uiteindelijk 2 geselecteerd en daar gaat ze nu haar aandacht op richten. wordt vervolgd.

Herkenbaar? Ik ben erg geinteresseerd in jullie mening en ervaringen. Laat en berichtje achter op de contact pagina en de meest interessante reacties publiceer ik op mijn blog pagina. Ik ben benieuwd!

oordeel, geen oordeel

ik had vandaag een moeilijk gesprek, althans dat dacht ik vorige week, gisteren, vanmorgen. enige tijd geleden hebben we een nieuwe collega gekregen, ambitieus, deskundig  direct en duidelijk. de eerste kennismaking was al weer vele weken geleden, vluchtig en toch wel indrukwekkend. mijn omgeving heeft ook een mening over onze nieuwe collega en die was niet altijd positief. en beste lezers, hoe je het ook wendt of keert, ​die meningen hebben toch enige invloed op het beeld dat je opbouwt van iemand die je niet kent. 

mijn motto en mijn advies is altijd, stel je oordeel uit, beter, heb geen oordeel. en beste lezers, soms is het ook goed naar je eigen advies te luisteren. dus gisteravond mijn (voor) oordelen opzij gezet en mijn beeld gewist. en zo kon ik ontspannen aan deze dag beginnen. en wat ook belangrijk was, dat was het uitspreken van wat ik echt wilde met dit gesprek, namelijk kennismaken.​ en dat bleek wederzijds.

en dat kennismaken gebeurde, beter dan ik had kunnen denken, intenser dan ik kon hopen en met een hoop positieve energie het gesprek afrondend. en weet je wat dan weer opmerkelijk is, hoewel we het allemaal wel weten, dan is de oorspronkelijke reden van het gesprek, de inhoud, een peulenschil, 10 minuten kostte het bespreken van de inhoud, en we zijn het eens.

​dus met nog meer overtuigen deel ik met jullie, heb geen oordeel en wees streng tegen jezelf als je merkt dat je dat wel aan het opbouwen bent, zonder dat die ander er bij betrokken is. het levert zoveel mooie momenten op..

Paniek!!

Herken je dat? Iedereen om je heen wordt opeens nerveus, gaat rennen, wordt kortaf. Er broeit iets maar je weet niet wat. Eigenlijk voel je je buitengesloten want het schijnt heel belangrijk te zijn. Dat moet ook wel want iedereen is er toch mee bezig? En als je zo eens om je heen vraagt, 'wat is er dan' word je aangekeken alsof je van een andere planeet komt, 'weet je dat dan niet'? Langzaam wordt het duidelijker, de paniek heeft toegeslagen, Het rondvragen begint informatie op te leveren, 'het schijnt dat we moeten bezuinigen', 'Rob hoorde in de kantine dat........ en de directie is al twee dagen ondergedoken......... en de OR is ook niet te vinden....en......'.

En zo slaat de paniek toe. Zeker in deze tijd van onzekerheid en crisis is het belangrijk om vooral te vertrouwen op je eigen waarnemingen, om geruchten van feiten te onderscheiden, en bovenal om opkomend gevoel van 'meedoen' of 'angst' te accepteren als gevoelens die bij onzekerheid horen, Maak ze je eigen is mijn devies, Wees niet bang voor je gevoel, maar koester het als waardevolle en belangrijke signalen. Als je dat kunt en geaccepteerd hebt dat ze van waarde zijn, dan kun je naar bevestiging zoeken of de berichten ontzenuwen door het verzamelen van feiten. Door de acceptatie van je eigen gevoel, door het te koesteren en door er niet bang voor te zijn schep je innerlijke rust. Van daar uit heb je een stevig ankerpunt, kun je effectief handelen en kun je anderen helpen om te gaan met de 'paniek' die heerst.

niks doen

het gaat niet zo goed, en je voelt je niet zo goed en je ziet je agenda steeds voller lopen. de neiging die veel mensen krijgen is dan om harder te gaan werken, meer te doen. en dat meer doen levert weer meer stress en nog meer te doen.

probeer eens een pas op de plaats te maken, even niks doen. neem tijd om na te denken, echt goed na te denken. hoe is het zo gekomen, wat was mijn rol, ben ik zelf misschien de oorzaak van mijn stress?

nodig een paar goede vrienden of vriendinnen uit, deel je 'niet zo goed' gevoel. maak die mooie fles wijn open die je voor dat bijzondere moment had bewaard en noem dit moment het bijzondere moment. want dit bijzondere moment is het moment dat je besluit om uit de tredmolen te stappen en het verschil te maken tussen mens en het andere leven op deze planeet. stimulus respons wordt stimulus ..... nadenken ..... respons. het enige onderscheid trouwens. 

denk meer en doe minder dat is het devies.

Ruud blogt er op los

Beste Lezer. Dit is mijn eerste blog. en hoe begin je dat nu? Gewoon maar bij het begin, hoe ben ik deze website begonnen en waarom? Hoe ik ben begonnen, gewoon doen, moeilijker is het niet. Maar wist ik dan hoe dat moest? Nee helemaal niet, maar gelukkig heb ik geleerd om hulp te vragen als ik die echt nodig heb. En dank je wel Michiel voor je hulp, zonder jou zou dit niet bestaan.

En ja waarom, nou dat is heel eenvoudig, met deze website laat ik een zien wat ik kan en doe. Het gaat vooral om die dingen waar ik echt in geloof, delen van ervaring, elkaar kunnen helpen, in het dagelijkse leven, in het werk. En het doel....? Dat je je beter voelt en uiteindelijk ook meer kan. Zo simpel! iemand een ander idee?

urgent en covey

Zit je gewoon op je werk en heb je echt je best gedaan om een goed stuk werk te leveren, komt er een directieteam die vanuit de toren besluiten om jouw werk toch maar niet te lezen en gewoon de dingen te doen die ze altijd gewoon zijn. houd je dan motivatie?

En nog erger, ze leggen je ook gewoon op om je eigen werk onmiddellijk te laten vallen en urgent hun ding te verwerken in jouw werk. Wat doe je dan?

zeggen wat je vindt

Frustratie komt voort uit opeenhoping van emoties. Dat moeten we dus proberen te voorkomen. mijn advies daarin is, altijd zeggen wat je vindt, in elke omstandigheid. En ja, je moet dat met respect voor de ander doen. Het belangrijkste is dat je gezegd hebt wat je vindt, daar kan dus iemand je nooit meer op aanspreken.